Weet je waar mijn hart echt sneller van gaat kloppen? Pici. Ja, je leest het goed, die kronkelige slierten pasta uit Toscane. Laat me je vertellen hoe ik verliefd werd op dit stukje Italiaanse hemel en waarom ik er zo gek op ben.
In 2018 was ik op een roadtrip door Toscane. De eerste dag al, in een klein restaurantje in Castelllina in Chianti, kwam ik Pici tegen op de kaart. Ik had er nog nooit van gehoord. De vriendelijke ober vertelde me dat het een Toscaanse specialiteit was. Dat moest ik dus eens proberen. Ik bestelde het en man, wat een eerste indruk was dat! De ‘bite’ van die handgemaakte dikke slierten was ongelofelijk.
Wie nu denkt “pasta smaakt toch altijd hetzelfde, ongeacht de vorm?” heeft nog nooit Pici geproefd en moet dat zo snel mogelijk gaan doen. Sinds die dag eet ik bijna iedere dag Pici wanneer ik in Toscane ben. De teleurstelling is dan ook groot, wanneer ik het niet terugvind op de kaart. Gelukkig gebeurt dat zelden, want het Toscaanse volk is erg trots op haar Pici.
De perfecte structuur en verse smaak van Pici zorgt ervoor dat er niet veel extra ingrediënten bij moeten. Met enkel wat Pecorino, peper en olijfolie smaakt het al fantastisch. En dat maakt van Pici voor mij een toonbeeld van de Italiaanse keuken: Simpel, puur, verrukkelijk.
Als ik het thuis klaarmaak, voel ik die Toscaanse zon gewoon in mijn keuken schijnen. De geuren van verse kruiden en knoflook mengen zich met de saus, en dan die eerste hap… Hemels, gewoon hemels.
Ken
Mijn favoriete Pici recept? Pici al dragoncello. (Pici, gekruide pecorino, dragon, look en extra-verge olijfolie van zo goed mogelijke kwaliteit)
Waar te vinden in BE/NL? Bij de meeste lokale Italiaanse speciaalzaken
Restauranttip Toscane? Probeer eens Osteria degli Svitati in Siena. Je zult er geen spijt van krijgen!
